مكالمه مجهوله

معاكى وحنتعلم مع بعض ازاى نربيه مابينا 
بوسى بس لازم استنى بابا مش حقدر امشى من غير رأيه
سمير طبعا ياحبيبتى حنستناه
شويه مش كتير ووصل عبد الله من شغله
عبد الله اهلا وسهلا يا استاذ سمير
سمير اهلا بحضرتك 
عبد الله سمعت من الناس فى الشارع إللى حصل ده مافيش حد قابلنى الا اما نصحنى اقنعك يابوسى ترجعى لجوزك 

بوسى وانا بعد اذنك يابابا حرجع مع سمير
عبد الله وانا ياحبيبتى وعدتك ووعدت الأستاذ سمير انى حنفذ رغبتك 
بوسى شكرا يابابا 
سمير انا متشكر جدا يا استاذ عبد الله
ام بوسى ولو ان ادهم حيوحشنى اوى انا بقى مش حسيبكم تمشوا غير لما توعدونى ان تيجيبيه ليا كل اسبوع اشوفه 
سمير انا اوعدك كل اجازه حنييجى نزوركم وكل ماوقتكم يسمح انا ابعتلكم تذاكر الطيران تيجوا تشوفوه 
ام بوسى ان كان كده ماشى 
سمير أخد بوسى وابنهم ومشيوا رجعوا على الغردقه
ورجع معاها زى الأول واكتر وهى بدأت تتعود على غيرته احيانا وعلى التعامل مع ابنها عدت شهور وأيام وادهم كمل سنه وكان يوم عيد ميلاده 
سمير حجز قاعه فى اوتيل وزينها بأجمل زينه ووصل اهل بوسى وأصحابهم وموظفين سمير وكان عيد ميلاد فوق الخيال 
لكن فى وسط عيد الميلاد سمير إللى كان ماسك ايد بوسى مش بيسيبها لقاها بارده جدا وحس ان بوسى بتمسك فى ذراعه سندها لكن بوسى كمان حست بالقئ
ولحسن حظهم ان الدكتور بتاعها كان موجود فى عيد الميلاد بعد ماصارت بينه وبين سمير صداقه حميمه
سمير اخدها لغرفه فى الاوتيل من غير ماحد يلاحظ وطلب من الدكتور يطلع
معاه وبعد الكشف 
الدكتور بابتسامه استاذ سمير المدام حامل
سمير بفرحه بجد حضرتك متأكد
بوسى ههههه تانى 
سمير لا والله يا حبيبى مش حعمل زى الأول تانى
ضحك الدكتور وسمير وبوسى ونزلوا لضيوفهم بعد ما ارتاحت شويه وبشروهم بالخبر السعيد
النهاية