قصة فارس وملاك
– تمام ثوانى وهاجى
“قومت وروحت عند المراية وبصيت على شكلى بفستان الفرح اللى نمت بية وضحكت بسخرية اللى وصلنى لهنا هو كلام الناس انى خلاص بقيت عانس مع انى لو فكرت انا لسة فى عز شبابى حتى لو متجوزتيش كفاية انى انا فخورة بنفسى
مش الشخص اللى بيجوز اسرع واصغر هو اللى فاز لاء الشخص اللى اتجوز الانسان الصح الانسان اللى مستعد يكمل حياتة معاة اصل دا جواز طول العمر لازم يكون اختيرنا صح عشان منتعبش طول عمرنا غيرت الفستان ولبسيت دريس كشمير وعلية طرحة نفس اللون
وجيت اخرج افتكرت فارس وتصرافاتة مبقتش عارفة اخرج ولا اعمل اية بس اطمنت لما سمعت صوت جرس الشقة فتحت الباب لاقيت فارس بيسلم على باباة رحت وقفت جمب فارس وسلمت على باباة بس حسيت مرة واحدة ان فارس مسك ايدى قلبى دق جامد رفعت عينى لية لاقيت عينة مركزة على نقطة معينة بصيت عليها لاقيت مامتة داخلة ”
مش هتسلم عليا يا فارس
” بصيت على فارس لاقيت عينة بدأت تحمر محستش بنفسى غير وانا برد عليها ”
– لا لا اكيد هيسلم على حضرتك اتفضلى اتفضلى
” دخلتها وقفلت الباب وكل دا وفارس ماسك ايدى بصيت علية راح قرب منى وهمس فى ودنى ”
= متسبنيش وخليكى جمبى
