روايه براءتي _ بقلم كوكي سامح

انه ناوى يكتب الأرض ويورثها لابنى اللى جاى وحط ايده على بطنها
آيات معقول براءة تغلط البنت متربيه وبنت ناس دى بنت العمده ومش محتاجه حاجه 
دول عندهم فلوس واطيان بالملايين لا لا انا مصدقش فى براءة كده 
حماده اسكتى انتى متعرفيش حاجه بنت العمده دى اخويا خسر شغلو بسببها وابوها نفسه مستعر منها ومش هطول منه قرش واحد بنت العمده دى اخويا ريتشارد اللى كلنا بنتباهى بيه ونتحامى فيه نسى انه اكفأ ظابط علشان يتجوزها ويستر عليها آيات بذهول يستر عليها

حماده بتوتر بقولك ايه يلا نامى وانا كمان هنام ولا كأننا سمعنا حاجه 
براءة فى غرفتها وبتحاول تكلم اى حد 
بعد ما عملت الفويس ويدوب سابت الرساله وبصت فى الفون وشافت شرطتين باللون الأزرق 
اتصلت ب وهدان مشغول وثانيه واحده والفون رن وفتحت ولسه هترد 
الباب اتفتح عليها وكانت فريده اخت فهد وحماتها 
ومعاهم اتنين من اللى بيخدموا فى البيت
اتنين ستات طول وعرض وكل واحده والتانيه 
فيها قوه ولا الرجاله 
براءه بذهول ايه عاوزين منى ايه نعمات حماتها 
ست عفيه وفيها قوه تهد جبال قربت منها
براءه نزلت على الأرض من الخۏف وبصوت 
نعمات مسكت الفون وقفلتو وبلا قلب ورحمه 
شاورت لستات وقربوا من براءه وشالوها وراحوا ناحيه البلكونه 
يتبع 
الجزء الثانى والثالث والرابع
الكاتبه كوكى سامح
نعمات مسكت الفون وقفلتو وبلا قلب ورحمه 
شاورت لستات وقربوا من براءه وشالوها وراحوا ناحيه البلكونه براءه بصړاخ انا مظلومه وبتحاول تخلص نفسها منهم
الباب اتفتح وكان فهد ايه ده يا ماما انتم بتعملوا ايه الام بصت وراها ايه هخلصك من المصېبه دى براءة باڼهيار انا مظلومه والله مظلومه فهد جرى عليها وطلب من الستات يخرجوا نعمات بغيظ ايه اللى انت عملتو ده
فهد بتعملوا ايه فى مراتى  نعمات بزعيق وڠضب بقت مراتك دلوقتى ما انا ياما قولتلك بلاش الجوازه اللى توجع القلب دى البت دى من ساعه ما دخلت البيت والبلد كلها بتتكلم علينا 
فهد قرب من براءه وشالها ونيمها على السرير
وشاف على هدومها قطرات الډم وطلب من أمه واخته فريده يخرجوا بره الغرفه 
فريده بغيظ ازاى نخرج يا ريتشارد دى حامل
وانت عارف انك مبتخلفش دى ڤضيحه وقربت
وبانهيار ومين قالك انى مبخلفش انتى مجنونه 
من موقفه وبقت تكلم نفسها وټضرب كف بك
انا عمرى ما هفهمك يا فهد ولا هعرف دماغك دى 
فيها ايه فريده بغيظ ماسكه خدها ده ضربنى 
بالقلم علشانها ومن الواضح كده ان ابنك عقله اتلحسو واټجنن بس والله ما هعديها ودخلت 
غرفتها الام طلبت قهوه وقعدت تشربها 
الشغاله ام فرحات ابتدت تظبط البيت مكان 
ما فهد كان بيكسر نعمات انا داخله انام وابقى 
صحينى الصبح بدرى علشان عندى مشوار
ام فرحات حاضر يا ست هانم احضر لحضرتك 
لقمه تاكليها نعمات لا وسابتها ودخلت غرفتها ورزعت الباب وراها 
براءه نايمه على السرير وهى مڼهاره فهد فتح الدولاب وجاب منه هدوم لبراءه غير
اسف على اللى ماما عملتو فيكى 
براءه بدموع كان نفسى تقولى اسف يا حبيبتى
وتحس بيا وتحبنى زى ما بحبك وبعدت عنه
براءة ما انت من شويه جبتنى من شعرى نفسى افهمك انت مچنون ولا شكلك كده ولا فيك ايه 
انا مش فهماه
فهد انا جبتك من شعرك براءه بتعجب ايوه
ده انت مرمط بيه البيت كله لما قولتلك انى حامل
فهد بذهول مسك دماغه انا ضربتك معقول 
براءه ايوه لما قولتلك انى حامل 
فهد بتعجب شديد وكأنه اول مره يسمع خبر حملها ايه ده انتى حامل بجد وحط
براءه بذهول فهد انت طبيعى انا حاسه
انك فيك حاجه غلط شويه طيب وحنين وفجأه 
تتقلب ويبان وش ليك تانى انا معرفوش
وش كله ضړب واهانه واټهامات ليه وش بعيد عن فهد اللى حبيته
براءه انت بتضحك على ايه  فهد اصل 
يا براءه انتى كنتى هبله