الثلاثاء 26 نوفمبر 2024

رواية احببت صعيدي كامله بجميع اجزائها

انت في الصفحة 43 من 47 صفحات

موقع أيام نيوز

تسريع الاحداث

جات عربية الاسعاف واخدت سالم وكان معاه هند وعبير واخدوه على المستشفى

فى الاوضه بتاعه سالم

سالم وهو بيتكلم بالعافيه: اطلعى بره مش عايز اشوف وشك انتِ لا بنتِ ولا اعرفك وانتِ ياعبير اتصلى بفيروز خليها تيجى حالا

عبير بضيق: وانت عايزها فى ايه

سالم بضعف: وانتِ مالك اتصلى وخلاص

عبير بضيق: انا مش معايا رقمها بس انت معاك رقم دياب الهوارى فى تليفونك والتليفون معايا اتصل عليه واخليه يجيبها

سالم: اعملى اى حاجه المهم تيجى فى اسرع وقت

عبير بضيق: حاضر يلا يا هند نطلع بره

عند فيروز

كلهم قاعدين على التلفزيون فجأه تليفون دياب رن

دياب: الو

عبير: دياب الهوارى معايا

دياب: ايوه أنا مين معايا

عبير: أنا عبير مرات ابو فيروز

دياب بغضب: انتِ عايزه ايه

عبير: ممكن تدينى فيروز بس عايزاها فى حاجه ضرورى

دياب: اهى معاكى لما نشوف اخرتها

فيروز اخدت التليفون

فيروز: الو

عبير: ايوه يا فيروز الحقى ابوكى تعبان وعايز يشوفك ضرورى واحنا دلوقتى فى المستشفى

فيروز بخضه: ايه مستشفى ايه

عبير: مستشفى ******* تعالى دلوقتى مفيش وقت

فيروز: حاضر أنا جايه حالا وقفلت

دياب: رايحه فين

فيروز: بابا تعبان وعايزنى اروح ليه

دياب: وانتِ عايزانى اوديكى ليه صح لا طبعًا أنا مش موافق

فيروز برجاء: عشان خاطرى يا دياب أنا لازم اروح دا مهما كان والدى برضو

فيروز كانت بتبص لدياب برجاء عشان يوافق

هاله: وديها ياولدى دا ابوها برضو

دياب بنفاذ صبر: خلاص روحى بس انا هروح معاكى روحى جهزى نفسك على ما اجهز نفسى

فيروز: حاضر

جهزت فيروز وجهز ودياب وفيروز قالت لدياب على اسم المستشفى

فى المستشفى

خارج غرفه سالم

عبير: عاجبك اللى احنا فيه دا دا انا كنت ناويه اجوزك لدياب الهوارى وانت رايحه تبصى لجمال

هند: خلاص اللي حصل حصل

قاطع كلامهم وصول دياب وفيروز

فيروز لعبير: بابا فين

عبير: اهو فى الاوضه دى

دياب لفيروز: أنا هستنى هنا

فيروز فهمت دياب وقالت: خلاص ماشىف

دخلت فيروز عند سالم

فيروز: ازيك يا بابا

سالم بتعب: ازيك يا فيروز عامله ايه

فيروز: أنا الحمدلله وانت

سالم: أنا كويس بس حاسس انى خلاص سامحينى يا فيروز على كل حاجه عملتها فيكِ سامحينى انى مقدرتش اعوضك عن حنان الام اللى انتِ مش عشتيه

فيروز بدموع: مسمحاك والله

سالم: وخلى دياب كمان يسامحنى أنا عارف انى حرمتو من ابوه بس ربنا انتقم منى هو جى معاكى

فيروز: ايوه قاعد برا

سالم: طب اندهيه عايزه

فيروز: حاضر

فيروز خرجت ندهت على دياب وبعد ماقنعت دياب انو يدخل دخل

سالم: أنا عارف انى مليش عين اقولك سامحنى بس صدقنى ربنا اخد حقك منى انا بطلب منك دلوقتى انك تسامحنى مش عشانى عشان خاطر فيروز

فيروز بتبص لدياب برجاء انو يسامحو

دياب بعيون حمرا:.................... 

بعد ما الفرح خلص دياب اخد فيروز على اوضته دخلو وبعدين دياب قفل الباب 

فيروز اول ما دخلت كانت بتفرك فى ايدها وبتبص للارض بخجل 

دياب بش

ر: نورتى جحيمك يا روز 

فيروز رفعت راسها بصدمه: انت بتقول ايه يا دياب 

دياب ببرود: ليه هو انتِ فاكره إنى ممكن احبك 

فيروز بدموع: يعنى كُل الكلام دا كدب وانت مكنتش بت... 

قطعت كلامها لما لقت دياب بيضحك جااامد وهى بتبص ليه بإستغراب وسط دموعها 

دياب بضحك: والله انتِ بت هبله دخلت عليكى بس ايه رأيك انفع مُمثل صح (كان تمثيل صدقونى والله أنا ضد النهايات الحزينه😂) 

فيروز وهى بتمسح دموعها: والله انت بنى ادم  بارد ايه دا وقعت قلبى 

دياب بضحك: تصدقى انتِ اى حد ممكن يضحك عليكِ ويقولك دياب الهوارى مش بيحبك يابت مفيش حد يقدر يوقع دياب الهوارى فى حُبه إلا انتِ طب ايه 

42  43  44 

انت في الصفحة 43 من 47 صفحات